In de drukte van stad, de supermarkt, het zomerse park
met spelende kinderen en honden, verliefde paartjes
oude mensen op banken in de zon, zij daar op een bank
in de zon, alleen of met hem, zij denkt eraan.
Thuis in te vergeten uren, tijdens de avondwandelingen
langs het kerkhof of niet, alleen of met haar, in slapeloze
nachten door het bulderen van een storm of een laat en
laag overkomend vliegtuig, hij denkt eraan.
Zij denken eraan en weten dat stilzwijgend van elkaar
bespreken het alleen nog soms in het echtelijk bed
als vervanging van het liefdesspel, dat zij vleselijk
niet meer spelen, dat ze geen lust meer kon schenken
omdat
ze er ook dan aan moesten denken.
© Coos de Goede 2017