Op kaal gegraasde aarde
sterven grote grazers
want ze kunnen er niet af.
Op de steeds kalere Aarde
woekeren de grote graaiers
en kunnen er niet af.
Ja, ooit weinigen voor veel geld misschien
levenskort opgesloten in kunstklimaatkassen
zonder een uitweg of kans op weerzien
voor hen die koste wat kost willen verkassen.
Steeds groter de schepen die
over de steeds grotere
plasticzeeën in de oceanen gaan.
Steeds groter de schepen die
over steeds meer
water op visvangst gaan.
Maar steeds minder vis
land en ijs tot het is gedaan
door
ons gedaan.
De mens een plaag die zichzelf belaagt
even hoogmoedig als overbodig denkt geheel
te kunnen heersen
over leven en Aarde
maar daar is geen mens voor nodig, integendeel
© Coos de Goede 2018