Nooit leek geluk verder weg
dan toen je woonde aan de Orionweg
Ontheemd tussen sterrenbeelden en planeten
ontdaan van verzetshelden en een vriend
als man noch kind terechtgekomen
tussen leeftijdsgenoten die genoten
van dekken breeuwen in een gure wind.
En
luisterend naar muziek die opriep
waarvan je droomde, dwaalde je hopend
op een wonder dat nooit zou komen,
op
geitenwollen sokkenen en sandalen
daar waar je was geboren en getogen
maar het je niet meer kon bekoren
door de lange nieuwe
winkelstraat
die de oude had verdrongen, op zoek
naar wat je voorgoed had verloren.
Slepend en vissend op weg naar een toekomst
waarin je niet meer geloofde, bleef je jong en dom
hopen
op het wonder: maar nooit leek geluk verder weg
dan toen je woonde aan de Orionweg.
©
Coos de Goede 2020