Alleen nog op dat stille pleintje
in de schaduw van die bejaarde boom
zitten op de bank rond zijn knoestige stam.
Alleen
nog vanaf dat strandterras
staren naar de zomergetemde zee
waarover de late zon naar je wijst.
Alleen nog op dat stadsbalkon
in een zwoele zomernacht
mijmeren over wat was en wacht.
Alleen nog het wegstervende einde
van Mahlers negende symfonie
en de stilte daarna.
Alleen nog dat en meer.
© Coos de Goede 2020